Jean-Luc Montois, een erfgoedliefhebber

Ik beeld me mijn verhaal hier in!
consul2consul2
©consul2|Tourisme en Pays de Saint-Omer

of Lille

“Geboren in Lille, kwam ik als kind elk weekend door Saint-Omer op weg naar de kust, maar ik stopte er nooit omdat mijn vader altijd haast had om te gaan varen. Ik droomde altijd van een bezoek aan de kathedraal…”, vertelt Jean-Luc Montois.

Enkele decennia later heeft hij zijn droom verwezenlijkt, maar dan beter: hij heeft zich gevestigd op slechts een paar meter van het religieuze gebouw.

consul12consul12
©consul12
De schoonheid van Saint-Omer

“Ik herontdekte Saint-Omer 3 jaar geleden en werd getroffen door de schoonheid van de stad: een uitzonderlijk centrum, met veel historische gebouwen, gemoderniseerde stadsplanning…”

Een toegankelijk erfgoed

Zo kon hij een huis kopen waarvan de oudste structuren dateren uit de 11e eeuw en het volledig restaureren. Jean-Luc Montois ontdekte vervolgens dagelijks het leven in Saint-Omer en raakte volledig in de ban. “In welke stad kun je van een van de mooiste kathedralen ter wereld naar een hedendaagse show gaan, en dat alles binnen 5 minuten fietsen van een natuurreservaat?”.

De consul neemt zijn bezoekers graag mee vogels kijken in de Romelaëre. Hij waardeert ook het rijke en diverse culturele aanbod. “Ik ben nog nooit zo vaak buiten geweest sinds ik in Saint-Omer woon,” vertrouwt hij me toe.

Het Kathedraalpaleis

En wat betreft de vrijgevigheid van de mensen in het noorden: “die is te vinden in deze stad op mensenmaat”. Jean-Luc Montois is nog steeds verbaasd over de spontane hulp die hij van de bewoners kreeg. “Ik brak mijn arm. Ik kreeg in het ziekenhuis bezoek van mensen die ik 3 maanden eerder nog niet kende en die zeiden ‘we laten je niet in de steek’. Ze kwamen naar de bouwplaats om het werk af te maken dat ik aan het huis was begonnen!”

Want er was werk aan de winkel.De consul knapte alles in het huis op. Hij bracht zijn collecties antieke meubels en schilderijen in en gaf het gebouw zijn ziel terug. Vandaag de dag wil hij het openstellen voor bezoekers en tentoonstellingen organiseren. “Ik wil praten met de mensen die hier de tijd nemen om met elkaar te praten.

Les
portretten

du pays
de Saint-Omer

Sluiten